Milan-Sheva, dështon rikthimi në shtëpi

Gjithçka merr fund, por për keq ama! Asnjë huazim, as me të drejtë rikhtimit në mënyrë të detyruar, por vetëm kërkesë për një shitje me titull përfundimtar, dhe jo më pak se 20 milionë euro. Kushtet e vendosura nga Çelsi për Milanin, për ta lënë të lirë Andrei Shevçenkon, janë refuzuar nga klubi kuqezi dhe ka dështruar kështu shpresa e një rikthimi në Milano e sulmuesit ukrainas. Milani, në këtë aspekt, kthehet në merkaton e mbrojtësve: ardhja e të paktën një elementi është e sigurt. Ky i fundit nuk do të jetë Radosllav Kovaç, pavarësisht nga kushtet ekonomike të blerjes dhe rroga e cilësuar e pranueshme. Pista të çon akoma te Branisllav Ivanoviç, por marrëdhëniet me Çelsin nuk janë shumë të qeta, pas dështimit të çështjes “Sheva”. Por një emër tjetër është edhe ai i Rafael Markezit. Pep Guardiola e ka konsideruar shpesh të pashitshëm lojtarin, por meksikani i Barcelonës kërkon të ketë siguri mbi aktivizimin e shpeshtë me katalanasit në sezonin e ri. Më larg, por jo për t’u skarcuar, janë ofertat e merkatos braziliane me Tiago Silvën dhe Aleks Silvën.

Dhe, në pritje për të njohur “goditjen” e fundit të kuqezinjve, mbetet zhgënjimi për Andrei Shevçenkon, akoma edhe një herë i paaftë për t’u liruar nga “prangat” e mikut (ose ish) të tij Roman Abramoviç. Dëmtimi i Didië Drogbasë i ka hapur ukrainasit ndonjë mundësi më shumë, por tashmë në mendjen e tij, pas dy viteve të vështira në Londër, ishte kthyer menjëherë të sintonizohej me frekuencat e dashura kuqezi. Me moralin që tani të ulur, Sheva rrezikon të përfundojë poshtë nivelit të barit të gjelbër të “Stemford Brixhit”. Dhe të mendosh se “Cari i Lindjes” ishte bërë gati që në ndeshjen miqësore të kombëtares së tij, ku luajti 45 minuta. Është një stadium që pret diçka. Që në fillim zbavitet, duke bërë “ola”, pastaj përqendrohet te një djalosh me fanellën me numrin 7.

Ndoshta djaloshit do t’ia heqin shiritin e kapitenit, por tërheqja e tij për ukrainasit është gjithnjë e njëjtë. Kur në fillimin e pjesës së dytë të një miqësoreje kundër Polonisë, trajneri i kombëtares Mikhailiçenko zbret në fushë, Andrei Shevçenkon në vend të Andrei Voroninit, mijëra njerëz shtrijnë pamjen, për të parë nëse është kampioni që kujtojnë, ose hija e vetvetes që tregojnë në Londër, dhe që Skolari nuk denjon as ta mbajë në stol. “Ka shumë nga ai inat në trup që mund të çajë botën,” - thonë miqtë e tij. “Nuk e kuptoj se si mund të mendohet që nuk jam më një futbollist i motivuar,” - thotë Sheva. Pas dy vitesh në “emigrim”, Shevçenko mezi pret orën për të vrapuar në fushë, për më shumë se pesë minuta. Eshtë pikërisht ky efekt para syve të atyre që e shohin: është sikur të shohësh një të sëmurë që del nga shtëpia pas shumë ditësh. “Mikhailiçenko i kishte thënë që do ta aktivizonte në pjesën e dytë, ndoshta gjysmë ore. “Unë ndihesha mirë. Njerëzit donin golin tim? Nuk mendova të shënoja, por të vrapoja për 45 minuta.” Një sakrificë e kotë me sa duket, që ia ndërpreu në momentin më të mirë, Çelsi dhe Abramoviçi.
































sportishqiptar.